Podgrzybek brunatny - Boletus badius
: środa, 1 września 2010, 16:07
Podgrzybek brunatny Boletus badius
Link do atlasu: KLIKNIJ
Owocnik- mniej lub bardziej kasztanowobrązowy, z wiekiem jaśniejszy płowobrązowy 3-10(15)cm średnicy, wypukły, z wiekiem rozpostarty, powierzchnia sucha, matowa, filcowata, podczas wilgotnej pogody lepki.
Rurki- przyrastające do trzonu lub zatokowo przygniecione, jasne później oliwkowożółtawe lub brudnooliwkowatożółtawe, po ucisnieniu sinieją. Za młodu bardzo wąskie później średniej szerokości, kanciaste.
Trzon- wysokości 5-12cm i grubości 1-4cm bardzo różnego kształtu: często mniej lub bardziej walcowaty, lekko zaostrzoną podstawą, lecz również bywa wybrzuszony, o grubej bulwie, zgięty. Barwy żółtawobrunatnej, często ciemniejszy, z wrośniętymi podłużnymi prążkami o żółtawym wierzchołku i podstawie szorstkiej od białawej grzybni. Kora trzonu włókniście twardawa.
Miąższ- białawy, żółtawy, u starszych egzemplarzy ciemniejszy, na powierzchni cięcia sinieje u młodych egzemplarzy zwarty, z wiekiem miękki, zapach przyjemny, smak łagodny, przyjemny.
Wysyp zarodników- oliwkowobrązowy.
Występowanie- pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach po kilka w lasach iglastych i liściastych.
Zastosowanie- jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki- przez początkujących zbieraczy często brany za borowika szlachetnego (Boletus edulis), zwłaszcza jego ciemną odmianę borowika sosnowego (Boletus pinophilus) od których różni się brakiem siateczki i błękitniejącym miąższem.
Uwagi- badius znaczy- „pieknie brunatny”.
Nazwy potoczne grzybów- grzyb płowy, borowik brunatny, grzyb kasztanowaty, podgrzybnik, półgrzybek, zajęczak, siniak, czarnulka.
Link do atlasu: KLIKNIJ
Owocnik- mniej lub bardziej kasztanowobrązowy, z wiekiem jaśniejszy płowobrązowy 3-10(15)cm średnicy, wypukły, z wiekiem rozpostarty, powierzchnia sucha, matowa, filcowata, podczas wilgotnej pogody lepki.Rurki- przyrastające do trzonu lub zatokowo przygniecione, jasne później oliwkowożółtawe lub brudnooliwkowatożółtawe, po ucisnieniu sinieją. Za młodu bardzo wąskie później średniej szerokości, kanciaste.
Trzon- wysokości 5-12cm i grubości 1-4cm bardzo różnego kształtu: często mniej lub bardziej walcowaty, lekko zaostrzoną podstawą, lecz również bywa wybrzuszony, o grubej bulwie, zgięty. Barwy żółtawobrunatnej, często ciemniejszy, z wrośniętymi podłużnymi prążkami o żółtawym wierzchołku i podstawie szorstkiej od białawej grzybni. Kora trzonu włókniście twardawa.
Miąższ- białawy, żółtawy, u starszych egzemplarzy ciemniejszy, na powierzchni cięcia sinieje u młodych egzemplarzy zwarty, z wiekiem miękki, zapach przyjemny, smak łagodny, przyjemny.
Wysyp zarodników- oliwkowobrązowy.
Występowanie- pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach po kilka w lasach iglastych i liściastych.
Zastosowanie- jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki- przez początkujących zbieraczy często brany za borowika szlachetnego (Boletus edulis), zwłaszcza jego ciemną odmianę borowika sosnowego (Boletus pinophilus) od których różni się brakiem siateczki i błękitniejącym miąższem.
Uwagi- badius znaczy- „pieknie brunatny”.
Nazwy potoczne grzybów- grzyb płowy, borowik brunatny, grzyb kasztanowaty, podgrzybnik, półgrzybek, zajęczak, siniak, czarnulka.
