Owocnik - koloru czysto białego lub białawego, lekko przezroczysty; średnica kapelusza może dochodzić nawet do 8 cm, choć zazwyczaj nie przekracza 5-6 cm; początkowo półkolisty, następnie parasolowaty, brzeg ostry; powierzchnia bardzo lepka, śluzowata i kleista.
Blaszki - szerokie, wybrzuszone, rzadkie, z ząbkiem, zbiegającym po trzonie, białe; odstępy pomiędzy nimi zapełniają częściowo międzyblaszki.
Trzon - bardzo cienki, dochodzi do 7 cm wysokości, bardzo łamliwy; powierzchnię trzonu pokrywają drobne kłaczki, podstawa cebulkowato zgrubiała, osadzona w drewnie.
Pierścień - szeroki, prążkowany, nietrwały.
Miąższ - biały, w kapeluszu bardzo cienki, miękki, niezmienny; smak łagodny; bez zapachu.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - rośnie przede wszystkim na pniach i gałęziach buków, od podstawy pnia do korony, wyrasta kępkowo, niezbyt częsty, pojawia się jesienią.
Zastosowanie - niejadalna. Atlas "Tysiąc" podaje, że jadalna lecz niesmaczna, nadaje się jako domieszka do innych grzybów (przyp. Ania)
Możliwość popełnienia pomyłki - nie do pomylenia, ponieważ jest jedynym gatunkiem monetki z pierścieniem.
Uwagi - słowo mucus, z którego wyprowadzono mucida (jako nazwę dla gatunku), wskazuje na śluzowatą skórę tej monetki.
Lipowiec i Stasiana 12.09.2010 oraz Olchowiec 16.10.2010
Link do atlasu >>> KLIKNIJ
