Borowik klinowotrzonowy - Cyanoboletus pulverulentus
-
Autor tematu - Śmiertelnie trujący zarodnikowiec
- Posty: 8040
- Rejestracja: sobota, 4 stycznia 2014, 11:13
- Imię: Krystyna
- Ulubione grzyby: z Czerwonej listy
- Lokalizacja: Połaniec
- Pochwalił: 4625 razy
- Pochwalony: 7606 razy
- Kontakt:
Borowik klinowotrzonowy - Cyanoboletus pulverulentus
borowik klinowotrzonowy - Cyanoboletus pulverulentus
(Opat.) Gelardi, Vizzini & Simonini 2014
Owocnik - zmiennej barwy, brązowy, ciemnobrązowy, czasem jasny orzechowobrązowy, szarooliwkowy, z wiekim z rdzawym odcieniem; 4-11 cm średnicy; początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia gładka, aksamitna, z wiekiem także popękana, wilgotna nieco lepka, brzeg długo podgięty, pofałdowany.
Pory - cytrynowozłotożółte.
Rurki - oliwkowożółte, przyrośnięte do trzonu, nieco wykrojone do krótko zbiegających.
Trzon - w górnej części żółty, ku podstawie brązowoczerwony do purpurowoczerwonego, równogruby lub zwężający się ku podstawie, powierzchnia aksamitna.
Miąższ - żółty, natychmiast przebarwia się sino; zapach przyjemny; smak łagodny, przyjemny.
Wysyp zarodników - oliwkowobrązowy.
Występowanie - niezbyt częsty, w lasach liściastych i iglastych, na glebach kwaśnych i ubogich, piaszczystych. Pojedynczo lub w grupach od lata do jesieni.
Zastosowanie - jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki - podobny jest borowik korzeniasty - ma zgrubiały u podstawy trzon, miąższ także natychmiast sinieje.
Status na Czerwonej Liście: R - rzadki
Uwagi - wszystkie części owocnika, nawet lekko uszkodzone, szybko i silnie sinieją, następnie czernieją.
Literatura
1.Gumińska, B. Wojewoda W., Grzyby i ich oznaczanie, 1985
2.Markus Fluck, Jaki to grzyb
3.Edmund Garnweidner, Encyklopedia kieszonkowa: Grzyby
Link do atlasu KLIKNIJ
(Opat.) Gelardi, Vizzini & Simonini 2014
Owocnik - zmiennej barwy, brązowy, ciemnobrązowy, czasem jasny orzechowobrązowy, szarooliwkowy, z wiekim z rdzawym odcieniem; 4-11 cm średnicy; początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia gładka, aksamitna, z wiekiem także popękana, wilgotna nieco lepka, brzeg długo podgięty, pofałdowany.
Pory - cytrynowozłotożółte.
Rurki - oliwkowożółte, przyrośnięte do trzonu, nieco wykrojone do krótko zbiegających.
Trzon - w górnej części żółty, ku podstawie brązowoczerwony do purpurowoczerwonego, równogruby lub zwężający się ku podstawie, powierzchnia aksamitna.
Miąższ - żółty, natychmiast przebarwia się sino; zapach przyjemny; smak łagodny, przyjemny.
Wysyp zarodników - oliwkowobrązowy.
Występowanie - niezbyt częsty, w lasach liściastych i iglastych, na glebach kwaśnych i ubogich, piaszczystych. Pojedynczo lub w grupach od lata do jesieni.
Zastosowanie - jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki - podobny jest borowik korzeniasty - ma zgrubiały u podstawy trzon, miąższ także natychmiast sinieje.
Status na Czerwonej Liście: R - rzadki
Uwagi - wszystkie części owocnika, nawet lekko uszkodzone, szybko i silnie sinieją, następnie czernieją.
Literatura
1.Gumińska, B. Wojewoda W., Grzyby i ich oznaczanie, 1985
2.Markus Fluck, Jaki to grzyb
3.Edmund Garnweidner, Encyklopedia kieszonkowa: Grzyby
Link do atlasu KLIKNIJ