Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ
Owocniki - jednoroczne, początkowo koliste lub lejkowate, potem wachlarzowate lub łopatkowate z wyraźnie zwężajacą się lub trzonopodobną nasadą lub siedzące, często zlewające się, niekiedy rozpostarte z górnym brzegiem odgiętym w stosunkowo niewielkie kapelusze, pojedyncze lub częściej w gęstych dachówkowatych skupieniach. Kapelusz 10-50 (-100) mm szerokości, 0,5-1,2 mm grubości. Okrycie kapelusza aksamitne lub filcowate 0,2-0,7 mm grubości, orzechowe, ochrowe lub żółtawoszare, sporadycznie kasztanowobrunatne, z wiekiem szare, często różnobarwnie, koncentrycznie strefowane z bezwłosymi drewnobarwnobrunatnymi lub bladokasztanowatobrunatnymi strefami. Brzeg młodych owocników jedwabisto-włóknisty, nie filcowaty. Kontekst pod okryciem kapelusza widoczny na pionowym przekroju kapelusza jako żółtobrunatna linia do 0,1 mm grubości. Kontekst 0,35-0,5 mm grubości, skórkowaty. Powierzchnia hymenialna gładka lub niekiedy nieznacznie nieregularnie guzkowata, na brzegu, szczególnie młodych owocników, często promienisto żyłkowana, w końcu nierzadko popękana, najczęściej bladobeżowa do ochrowej lub bladokawowa, początkowo z białym, później równobarwnym brzegiem, często brudnożółtym, bladoochrowym lub pomarańczowym, następnie brudnobrunatnym lub szarym. Po uszkodzeniu hymenium, zwłaszcza młodych owocników, natychmiast żółknąca, wkrótce potem brunatniejąca.
Zarodniki - cylindryczne do wąskoelipsoidalnych, często nieco wygięte, cienkościenne, gładkie, amyloidalne i acyanofilne.
Występowanie - na martwym, leżącym drewnie drzew liściastych.
Status na Czerwonej Liście: R - rzadki
Uwagi - dobrą cechą wyróżniającą Stereum subtomentosum jest chromowożółta reakcja hymenium po uszkodzeniu, wyraźnie widoczna na brzegu młodych, ale tylko świeżych owocników. Pomocną cechą może być też kolor hymenium, który przypomina kolor kawy z mlekiem z odcieniem żółtawym lub bladopomarańczowym, z wyjątkiem brzegu, który jest biały, podczas gdy hymenium S. hirsutum jest jajecznożółte lub pomarańczowożółte.
